«Τὰ Συναξάρια εἶναι ἐξήγησις καὶ δικασκαλία τῆς ὑποθέσεως κάθε μίας Κυριακῆς καὶ Ἑορτῆς, διδάσκοντας δηλαδή, γιὰ ποιὰ αἰτία ἐξ ἀρχῆς ἀπὸ τοὺς Ἁγίους καὶ Θεοφόρους Πατέρες τάχθηκαν τέτοιου εἴδους νὰ γίνωνται καὶ νὰ ψάλλωνται· καὶ συγχρόνως ὁ Σοφὸς καὶ Ἱερὸς αὐτὸς ἄνθρωπος κάνει καὶ μερικὲς παρατηρήσεις ἁρμόδιες σὲ κάθε μία ὑπόθεσι· ἀρχίζουν τὰ Συναξάρια αὐτὰ ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ Φαρισαίου καὶ τελειώνουν τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων». Αὐτὰ μᾶς ἀναφέρει ὁ ἐκδότης τοῦ 1819». Δὲν προσθέτουμε τίποτε ἄλλο θεωρώντας ὡς κατατοπιστικὰ τὰ ἀναφερόμενα». Ἁπλῶς ἐμεῖς μεταφέραμε τὰ κείμενα στὴν Νεοελληνική, γιὰ νὰ εἶναι ἀπὸ ὅλους μας κατανοητά.