Ὁ βασιλιάς τῶν Περσῶν Σαβώριος, κατά τό πεντηκοστό τρίτο ἔτοςτῆς βασιλείας του, ἦρθε σέ πόλεμο μέ τούς Ρωμαίους. Ἔτσι κατέκτησε τήνχώρα, πού ὠνομαζόταν Βιζάτη, καί ὅσους στρατιῶτες συνέλαβε ὡς αἰχμά-λωτους, οἱ ὁποῖοι ἦταν ἱκανοί νά φέρουν ὅπλα καί νά πολεμήσουν, αὐ-τούς, λέω, τούς θανάτωσε. Τόν λαό, πού δέν μποροῦσε νά πολεμήση, δη-λαδή τίς γυναῖκες, τούς γέροντες, τά παιδιά, τόν ἐπίσκοπο Ἡλιόδωροκαί τούς πρεσβύτερους Δησᾶν καί Μαριάβ καί ὅλους τούς κληρικούς,αὐτούς, λέω, δέν τούς θανάτωσε, ἀλλά τούς ἄφησε ζωντανούς. Ὅταν ὁ ἐπίσκοπος Ἡλιόδωρος, ἐπρόκειτο νά πεθάνη, χειροτόνησε στή θέσι του τόν πρεσβύτερο Δησᾶν. Κατά τήν ὥρα λοιπόν πού ἀναφερόταν στόν Θεό ἡ καθιερωμένη δοξολογία, πού συνηθίζεται νά γίνεται στήν Ἐκκλησία, τότε ὁ ἀρχιμάγος Ἀδεφάρ ἀνέφερε στόν βασιλιά Σαβώριο, ὅτι οἱ χριστιανοί πού τούς ἄφησε ζωντανούς, ἐξέλεξαν νέο ἐπίσκοπο τόν Δησᾶν καί τώρα βλασφημοῦν ἐναντίον τοῦ βασιλιᾶ καί ἐναντίον τῆς θρησκείας του ἄνδρες Χριστιανοί, στόν ἀριθμό τετρακόσιοι. Τότε, ὅλοι αὐτοί ἀφοῦ συνελήφθησαν, ἐπειδή δέν πείθονταν νά προσκυνήσουν τόν ἥλιο καί τήν φωτιά, ἀποκεφαλίσθηκαν. Πέντε ὅμως ἀπό αὐτούς μικροψύχησαν καἰ ἐπειδή φοβήθηκαν ἔτρεξαν στόν βασιλιά καί δέχθηκαν τήν μιαρή θρησκεία του, χάνοντας ἔτσι οἱ ἄθλιοι τίς ψυχές τους γι’ αὐτήν τήν πρόσκαιρη ζωή. Ἕνας ὅμως ἀπό τούς ἀποκεφαλισθέντες χριστιανούς, ὁ Αὐδιησούς, δέν δέχθηκε θανατηφόρο χτύπημα ἀπό τό ξίφος, ὁπότε, ἀφοῦ ἐπέζησε, κήρυττε μέ ἀνδρεία τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἕνας ἀσεβής ὅμως, ἀφοῦ ὥρμησε ἐναντίον του μέ σπαθί, τόν θανάτωσε. Ὁ μάρτυρας δέχθηκε μέ χαρά τήν σφαγή, καθώς ἀξιώθηκε νά συναριθμηθῆ μέ τούς ὑπόλοιπους, πού ἀποκεφαλίσθηκαν προηγουμένως. Διότι λυπόταν καί ἀναστέναζε ὁ ἀοίδιμος, ἐπειδή ἀποχωρίσθηκε ἀπό τόν χορό τῶν συμμαρτύρων του.
Login